بورس و اقتصاد آمریکابورس و اقتصاد جهان
موضوعات داغ
چرا ثبات مالی برای حرکت سیاست پولی حیاتی است؟
طبق یک مقاله تحقیقاتی جدید توسط کارشناسان وارتون، در چارچوب سیاست های پولی، فدرال رزرو باید فراتر از وظایف دوگانه خود برای ارتقای حداکثر اشتغال و ثبات قیمت ها عمل کند
طبق یک مقاله تحقیقاتی جدید توسط کارشناسان وارتون، در چارچوب سیاست های پولی، فدرال رزرو باید فراتر از وظایف دوگانه خود برای ارتقای حداکثر اشتغال و ثبات قیمت ها عمل کند و به طور رسمی ثبات مالی را به عنوان مرحله سوم وظایف خود به رسمیت بشناسد. بخش مالی برای انتقال سیاست پولی کاملاً حیاتی است. ژائو گومز، استاد مالی و اقتصاد وارتون، گفت: شما نمی توانید یک اقتصاد سالم و موفق با بخش مالی که کار نمی کند داشته باشید. گومز این مقاله را با عنوان “سیاست پولی و ثبات مالی” با سرگئی سرکیسیان، کاندیدای دکترا در بخش مالی وارتون نوشت. گومز و سرکیسیان مورد خود را با مدلی مطرح کردند که «اصطکاک‌های مالی را با سختی دستمزد و قیمت» ترکیب می‌کرد تا بررسی کنند که چگونه سیاست پولی باید به شرایط بازار مالی پاسخ دهد. از میان معیارهای مختلف ثبات مالی، آنها اسپرد اعتبار را برای مطالعه خود انتخاب کردند، زیرا اطلاعات مربوط به آن بر خلاف سایر معیارها که دارای تاخیر زمانی هستند، روزانه در دسترس است. آنها از “اوراق قرضه بلندمدت شرکتی قابل بدهکاری” برای اندازه گیری اسپرد اعتبار و مازاد بدهی استفاده کردند. گسترش اسپرد اعتبار نشان دهنده پریشانی شرکت و احتمال نکول است. در این مقاله آمده است که یافته‌های این مطالعه بر مورد سیاست پولی تأکید می‌کند که «به طور قابل اعتمادی به نوسانات اسپرد اعتبار پاسخ می‌دهد و به دنبال تثبیت آن است… [و] عموماً در حال بهبود رفاه است». در واقع، اگر بانک‌های مرکزی به شدت به تغییرات اسپرد اعتبار واکنش نشان دهند، «دیگر لازم یا مطلوب نیست» که سیاست پولی به صراحت تورم را هدف قرار دهد. گومز گفت: در اکثر بانک های مرکزی در سراسر جهان، اهداف سیاست “پایین نگه داشتن تورم و دستیابی به نوعی از حداکثر اشتغال” است. “اگر بتوانید سیستم مالی را تثبیت کنید، می توانید از یک بحران مالی بزرگ که می تواند تمام اهداف دیگر شما را تضعیف کند، جلوگیری کنید.” گومز توضیح داد که چرا بانک های مرکزی باید ثبات مالی را به ملاحظات سیاستی خود اضافه کنند. لحظاتی وجود دارد که باید همه چیز را کنار بگذاریم و فقط نگران ثبات مالی باشیم. بحران های مالی یکی از بدترین بلایای ممکن است که می تواند اقتصاد را تحت تأثیر قرار دهد. آنها به مراتب بدتر از رکودهای عادی هستند. آنها در نحوه ایجاد آسیب – نه فقط به اقتصاد، بلکه برای کل جامعه – فاجعه بار هستند. “اگر بتوانید سیستم مالی را تثبیت کنید، می توانید از یک بحران مالی بزرگ جلوگیری کنید که می تواند تمام اهداف دیگر شما را تضعیف کند.” – ژوائو گومز همسویی نرخ بهره با ثبات مالی گومز خاطرنشان کرد، همانطور که اتفاق می افتد، فدرال رزرو در سال های اخیر در اقدامات سیاستی خود ثبات مالی را فاکتور گرفته است. «تا حدی، ما [در مطالعه خود] آنچه را که فدرال رزرو قبلا انجام می دهد، مدل سازی می کنیم. فقط این است که فدرال رزرو نمی پذیرد که ثبات مالی را در نظر می گیرد. باید در مورد آن سیستماتیک تر عمل کند و باید اهمیت ثبات مالی را در تعیین اهداف سیاستی خود تصدیق کند. گومز یادآور شد که فدرال رزرو پس از شیوع کووید در مارس 2020 برای تضمین ثبات مالی به شدت عمل کرده است. بیکاری خوب بود و تورم خوب بود، اما بازارهای مالی این اطلاعات عظیم را منتقل می کردند که اقتصاد تحت فشار قرار خواهد گرفت و به محرک های زیادی نیاز دارد. فدرال رزرو در واکنش خود به کووید، نرخ بهره را به سطوح پایین تاریخی کاهش داد و نقدینگی قابل توجهی را به سیستم تزریق کرد. ثبات مالی عامل کلیدی اقدامات بانک مرکزی در سایر تنظیمات نیز بود. در این مقاله آمده است: سیاست پولی در سراسر جهان در طول بهبودی که پس از رکودهای 2008 و 2020 به وجود آمد “بسیار مهار شده” بود. با وجود شواهدی مبنی بر افزایش رشد اقتصادی و انتظارات تورمی، بانک‌های مرکزی تنها با اکراه و بسیار آهسته نرخ بهره را افزایش دادند. این روزنامه افزود: در ایالات متحده، فدرال رزرو این موضع را با استناد به نگرانی در مورد اینکه چگونه افزایش شدید نرخ بهره می تواند باعث نکول و استرس مالی شود، توجیه کرد. این تغییرات توسط بانک‌های مرکزی در سال‌های اخیر نشان می‌دهد که آنها از «قاعده تیلور»، یک مدل پیش‌بینی نرخ بهره که نرخ‌های سیاستی را به تغییرات تورم و شکاف در حداکثر اشتغال مرتبط می‌کند، منحرف شده‌اند. جان تیلور، اقتصاددان آمریکایی، قانون تیلور را در مقاله ای در سال 1993 بیان کرد. بحران های مالی یکی از بدترین بلایای ممکن است که می تواند اقتصاد را تحت تأثیر قرار دهد. آنها بسیار بدتر از رکودهای معمولی هستند.» – ژائو گومز افزایش تورم در سال‌های 2021-2022 همچنین نشان داد که بانک‌های مرکزی دقیقاً از قانون تیلور پیروی نمی‌کنند. در واقع، فدرال رزرو بیشتر به افزایش اسپردهای اعتباری واکنش نشان داد و «در واقع تمایل بسیار کمتری برای هدف قرار دادن تورم در شرایطی که بازارهای مالی دچار مشکل هستند، شده است». گومز توضیح داد که چرا مهم است که فدرال رزرو به طور رسمی تصدیق کند که در چارچوب بندی سیاست های پولی، باعث ثبات مالی می شود. او گفت: «شما می بینید که این تصمیمات موقت به جای اینکه یک بیانیه سیاستی سیستماتیک باشد، در یک لحظه در یک بحران اتخاذ می شود. در واقع، به نظر می رسید که فدرال رزرو به سمت افراط دیگر رفته است. مدیران فدرال رزرو خواهند گفت که به بازارهای مالی اهمیتی نمی دهند. گومز گفت که عدم تمایل به اذعان به اهمیت ثبات مالی در طی سقوط بانک سیلیکون ولی در مارس 2023 نیز مشهود بود. فدرال رزرو در مورد بحران SVB انکار کرد. این یک انکار با حذف بود. از بین تمام کارهایی که آنها لیست کردند که انجام می دادند، فقط هیچ اظهارنظری در این مورد وجود نداشت. بحث ثبات مالی به هیچ وجه در بحث ها مطرح نشده است.» پیگیری بی ثباتی مالی آیا ثبات مالی اکنون نگران کننده است؟ گومز خاطرنشان کرد که بیشترین کاهش در وام‌دهی بانکی در دو هفته آخر مارس 2023 رخ داده است، اما اضافه کرد که لزوماً نیاز به وحشت ندارد. وی خاطرنشان کرد که در حالی که استانداردهای اعتباری در بانک‌ها پس از سقوط SVB تغییر چندانی نکرده است، بانک‌ها به فدرال رزرو گزارش داده‌اند که این استانداردها از نوامبر گذشته سخت‌تر شده‌اند. گومز خاطرنشان کرد که سیاست گذاران «قطعاً ناظر» وضعیت در حال ظهور در بازارهای مالی هستند. او همچنین به اظهارات جانت یلن، وزیر خزانه داری در یک کنفرانس مطبوعاتی در 11 آوریل قبل از نشست های بهاری بانک جهانی و صندوق بین المللی پول اشاره کرد: «من واقعاً در این مرحله شواهدی ندیده ام که حاکی از انقباض اعتبار باشد، اگرچه این یک احتمال.» به گفته گومز، که همچنین در افتتاحیه اجلاس جهانی تخصیص دهندگان وارتون در مورد اثرات افزایش نرخ بهره و تورم سخنرانی خواهد کرد، فضای حاکم دلیلی برای توقف سیاستگذاران ایجاد می کند. وی با اشاره به افزایش شدید نرخ بهره در سال گذشته گفت: ما استرس زیادی برای بخش مالی ایجاد کرده ایم. “مکث نرخ بهره برای دیدن اینکه چگونه این افزایش نرخ بهره عمل کرده است، کار درستی است.” وی خاطرنشان کرد که در حالی که نکول بدهی شرکت ها یک شاخص مهم استرس است، کاهش سرعت وام دهی بانکی یک علامت هشدار اولیه از مشکلات پیش رو است. «اگر بانک‌ها به دلیل نگرانی در مورد بقای خود در مورد پرداخت وام‌های بیشتر عصبی شوند، این به تنهایی باعث کندی اقتصاد خواهد شد.»
